Πέλοψ (-πας)

Πρόσωπο της ελληνικής μυθολογίας, επώνυμος ήρωας της Πελοποννήσου. Γιος του Ταντάλου και της Κλυτίας ή Διώνης, υπήρξε ο γενάρχης των Πελοπιδών. Ενώ ήταν ακόμα παιδί, κατακρεουργήθηκε από τον πατέρα του, ο οποίος παράθεσε τα μέλη του σε συμπόσιο στους θεούς· εκείνοι όμως αντιλήφθηκαν το έγκλημα του Ταντάλου και, αφού συναρμολόγησαν εκ νέου το σώμα του Π. (εκτός από μια ωμοπλάτη που είχε φάει η Δήμητρα και που την αντικατάστησαν με μια από ελεφαντοστό), του ξανάδωσαν τη ζωή. Αργότερα ο Π. πήγε στην Πίσα της Ήλιδας, όπου βασίλευε ο Οινόμαος. Για να νυμφευθεί την κόρη του Οινόμαου Ιπποδάμεια, ο Π. έπρεπε να νικήσει τον πατέρα της σε αρματοδρομία: το κατάφερε, είτε με τη βοήθεια του Ποσειδώνα (ο οποίος του έδωσε άρμα με φτερωτά άλογα), είτε, σύμφωνα με μια άλλη παραλλαγή του μύθου, με τη βοήθεια της Ιπποδάμειας και του ηνίοχου του Οινόμαου Μυρτίλου, ο οποίος αφαίρεσε από τον τροχό του άρματος τον σφηνίσκο του άξονα, προκαλώντας έτσι τον εκτροχιασμό του άρματος και τον θάνατο του Οινόμαου. Από τον Π. και την Ιπποδάμεια γεννήθηκαν πολλά παιδιά, μεταξύ των οποίων ο Ατρεύς και ο Θυέστης. Κατά μία παράδοση, ο Π. υπήρξε, πριν από τον Ηρακλή ο πρώτος ιδρυτής των Ολυμπιακών αγώνων.